فقط خدا

خدايا ! ببخش مرا ...

كه يك عمر عاشقانه هايم را خرج اين و آن كردم .

و به تو فقط يك مشت

خميازه ، كسلي و بي حوصلگي تحويل دادم .

زندگــی بـاور می خواهــد

آن هـــم از جنس امیـــــــد

که اگر سختی راه، به تو یک سیلی زد

یک ندای قلبی به تو گوید که

خدا هست هنوز ...

يافته هايت را با باخته هايت مقايسه کن؛

اگر خدا را يافتي، هر چه باختي مهم نيست ...

خـــداي من؛

دست هاي تـــو که مالِ من باشند

کسي مرا دستِ کم نخواهد گرفت ...

اين روزها و شبها 

خدا از هميشه نزديکتر است

هر طفلي را مادرش آماده مهماني مي کند

مهماني خداست؛

مادرم آماده شدن ما دست توست

يا زهرا ...

arbab-hosein.blogfa.com

اگر پيام خدا را خوب دريافت نکرديد،

به “فرستنده ها” دست نزنيد، “گيرنده ها” را تنظيم کنيد .

اگر از خدا بپرسيد کيستي؟ در جواب «ما» را معرفي خواهد کرد!

ما بهترين معرف خداييم

آيــا اگـر از مـا بپـرسنـد کيستـي؟ خــدا را معـرفـي خـواهيم کـرد؟

خداوند از تو نخواهد پرسيد که چه لباس هايي در کمد داشتي،

بلکه از تو خـواهد پـرسيد بـه چند نفـر لبـاس پوشـاندي؟

خداوند از تو نخواهد پرسيد خانه ات چند متر بود،

بـلکـه از تـو خـواهـد پـرسيد بـه چند نفـر در خــانه ات خـــوش آمـد گفتـــي؟

خداونـد از تـو نخـواهـد پـرسيـد در چـه منطقـه اي زنـدگـي مي کـــردي،

بلکــه از تـو خـواهـد پـرسيـد چگـونه بـا همســايگانت رفتـار کردي؟

خــداونـد از تـو نخـــواهـد پـرسيـد ميـزان درآمـد تو چقـدر بـود،

بلکه از تو خواهد پرسيد آيا فقيري را دستگيري نمودي؟

خداوند از تو نخواهد پرسيد

چـرا اين قـدر طـول کشيـد تـا بـه جست و جوي رستگـاري بپـردازي،

بـلکه بـا مهـربـاني

تو را به جاي دروازه هاي جهنم، به عمارت بهشتي خود خواهد برد

خود را ارزان نفروشيم،

در فروشگاه بزرگ هستي روي قلب انسان نوشته اند:

قيمت = خدا

 مهم نيست قفل ها دست کيست،

مهم اين است

که کليدها دست خداست

یک جمله زیبا از طرف خدا:

“قبل از خواب دیگــــــــــران را ببخش

و من قبل از اینکه بیدار شوید، شما را بخشیده ام”

خدايا بفهمانم که بي تو چه مي شوم،      اما نشانم نده

مهربانا هم بفهمانم و هم نشانم بـده،      که با تو چه خواهم شد

خداوند تبارک و تعالی می فرماید: به عزت و جلال و بزرگواری و رفعتم سوگند که آرزوی هر کس را که به غیر من امید بندد به نومیدی قطع کنم .

او در گرفتاری ها به غیر من آرزو می بندد در صورتیکه رفع گرفتاری ها به دست من است؟ و به غیر من امیدوار می شود و در فکر خود در خانه جز مرا می کوبد؟ با آنکه کلید همه درهای بسته نزد من است و در خانه من برای کسی که مرا بخواند باز است .

کیست که در گرفتاری ها به من امید بسته و من امیدش را قطع کرده باشم؟ کیست که در کارهای بزرگش به من امیدوار گشته و من امیدش را از خود بریده باشم؟

من آرزوهای بندگانم را نزد خود محفوظ داشته و آنها به حفظ و نگهداری من راضی نگشتند و آسمان هایم را از کسانیکه از تسبیحم خسته نشوند (فرشتگان) پر کردم و به آنها دستور دادم که درهای میان من و بندگانم را نبندند، ولی آنها به قول من اعتماد نکردند .

مگر بنده نمی داند که چون حادثه ای از حوادث او را بکوبد کسی جز به اذن من آنرا از او برندارد . پس چرا از من روی گردانست . من با جود و بخشش خود آنچه را از من نخواسته به او می دهم، و او کفران نعمت می کند، سپس آن را از او می گیرم و او برگشتنش را از من نمی خواهد و از غیر من می خواهد؟ او درباره من فکر می کند که ابتدا و پیش از خواستن او عطا می کنم ولی چون از من بخواهد به سائل خود جواب نمی گویم؟

مگر من بخیلم که بنده ام مرا بخیل می داند؟ مگر هر جود و کرمی از من نیست؟ مگر عفو و رحمت دست من نیست؟ مگر من محل آرزوها نیستم؟

اگر همه اهل آسمانها و زمینم به من امید بندند و به هر یک از آنها به اندازه امیدواری دهم ، به قدر مورچه ای از ملکم کاسته نشود . چگونه کاسته شود از ملکی که سرپرست آن هستم؟ پس بدا به حال آنها که از رحمتم نومیدند و بدا به حال آنها که نافرمانیم کنند و از من پروا نکنند .

کسی که با خدا قهر است،

هـرگـز بـا خودش آشتـی نمی کنـد

بزرگا؛

مگر مي توان شيريني عشق تو را چشيد و از تو روي گردان شد؟

مگر مي توان لذت همجواري با تو را درک کرد و ميل جاي ديگر داشت؟

لطيفا؛

آيا شود که من نيز دوست تو باشم و به عشق و محبت تو پاک گردم؟

شود که شوق ديدارت بال پروازم را بگشايد و به فراز و نشیب راه دگر نينديشم؟

جميلا؛

توان روي تو ديدن و نعمتي ديگر خواستن؟

توان رضايت تو را داشتن و چشم به ديگري دوختن؟

از تـو مي خـواهم کـه مـرا براي ديدن رويت انتخـاب کني،

اين تن را براي عبادتت، لايق

اين قلب را براي شيداييت، عاشق

اين چشم را براي ديدنت، شايق (مشتاق)

و اين جــان را بـه مقـام قـربت، واصل گــردان

«مناجات المحبين امام سجاد علیه السلام»

از تمـام چيـزهايـي کـه داري خــدا رو جــدا کن!

چي داري؟                                        هيچ

حالا به همه نداشته هايت، خدا رو اضافه کن!

چی کم داري؟                               هيچ

کسی که در برابر خداوند زانو می زند؛

می تواند در برابر هر کسی ایستادگی کند ...

 
خــــــــداونـدا؛

سرنوشت مرا خير بنويس

تقديري مبارک

تا هر چه را که تو دير مي خواهي زود نخواهم

و هر چه را که تـو زود مي خواهي دير نخواهم

شکسته قلبي بي کينه دارم و رويي سياه در مقابل تو

کوله بارم سنگين، اما از گنـــاه

و دستانم خـــالي ...

شرمنده ام

توشه ام همين هاست که گويي هيچ نيست

چشمــاني نمنــاک و ملتهب ...

اينست تمام دار و ندارم

پذيرا باش 

 گُناهم بزرگ است،

اما نه به اندازه بزرگي تو

نابخشودني است، اما نه از نظرِ تو که خالق منی

مهربان خدای من؛ رهايم مکن که بي تو هيچ و پوچم

چنان از خدا بترس كه گويا او را مـي بينـي

و اگـــر تـو او را نمـي بيني او تو را مي بيند

«امام صادق علیه السلام»

لـحـظات شــادي          خدا رو ستايش کن

لـحظات سختـي        خدا رو جستجـو کن

لـحـظات آرامــش         خدا رو مناجــات کن

لحظات دردآور به        خدا اعتمــــــــاد کن

و در تمام لحظات         خدا رو شکــــــر کن

خداوند ما را براي خودش آفريده است

پس قلبمان آرام نمي گيرد

مگر وقتي که به او روي آوريم

سنت آگوستين
 

 اگر مهربان باشي تو را به داشتن انگيزه هاي پنهان متهم ميکنند

ولي مهــربان باش

اگـر شـريف و درستکــار بـاشـي فــريبت مـي دهند

ولي شـريف بـاش

نيکي هـاي امـروزت را فراموش مي کنند

ولي نيکوکار باش

بهترين هايت را به دنيــا ببخش حتي اگر کافي نباشد

و در نهايت مي بيني ... هر آنچه که هست

همواره ميان تو و خـداونـد است، نـه ميان تو و مـردم

خدايا دستم به آسمانت نمي رسد،

اما تو که دستت بـه زمين مي رسد

بلندم کن

برکت پروردگار مثل بارونه

اگر خيس نمي شیم،

باید جامون رو عوض کنیم

خدای مهربانم؛

آيـا آنکس که خـالصانه و نـالان بـه پیشگاهت بگـرید، مـي بخشـايــي؟

اگر چنین است؛تا سيل ديدگان شرمسارم را به درگاهت عـرضه کنم.

آيا اگر کسي تو را بيش از پيش بخواند بر او در رحمت مي گشايي؟

اگـر چنين است؛تـا هـــر چــه بيش تـر از پيش در دعـــا بکـوشم.

خدای مهربانم؛

حال که دل به تو سپرده ام، ناکــامم نگذار.

می دانم که تو خود از من مشتاق تری

و دست رد به سینه ام نمی زنی

ای مهربان ترین مهربانان

بياييد کمتر خطوط قلبمان را اشغال کنيم

شايد خـدا پشت خـط بـاشد

خداوندا ...

تو ميداني که من دلواپس فرداي خود هستم

مبادا گم کــنم راه قشنگ آرزوهــــا را

مبادا گم کنم اهداف زيبــا را

مبادا جا بمانم  از قطار موهبت هايت

خــداونـدا مـرا مگـذار تنهــا، لحـظه اي حـتـي

خداوندا ...

هر گاه خداوند بنده ای را دوست بدارد

            او را گــرفتار مــي نمايد

                       و اگــــر بـردبـاري کــــرد

                                 وي را بـر مــي گــزيـنـد

                                           و اگر سپاسگذاري کرد

                                                     وي را گلچين مي نمايد

الهی مگوی که چه آورده اید، که            درویشانیم

و مپرس کـه چـه کــرده ایـد، کــه            رسـوایانیم

"خواجه عبدالله انصاری"

وقتي با خدا گل يا پوچ بازي مي کني

نترس! تو برنده اي

آخه خدا هميشه دو تا دستش براي تو پُره

آموخته ام كه وقتي نا اميد مي شوم 

خدا با تمام عظمتش عاشقانه انتظار ميكشد

تـا دوبـاره بـه رحمتش اميدوار شـوم

وقتي خدا از پشت، دست هايش را روي چشمانم گذاشت،

از لاي انگشتانش آنقدر محو ديدن دنيا شدم

که فراموش کردم منتظر است نامش را صدا کنم

خدايا تو آنچناني که من مي خواهم

مرا نيز چـنان کن که تو مي خواهي

جاده هاي زندگي را خدا هموار مي کند

کـار ما فقط برداشتن سنگ ريزه هاست

پس اينقدر آه و ناله چرا ؟!

ماهیان از تلاطم دریا به خدا شکایت بردند

و چون دریا آرام شد، خود را اسیر تور صیادان یافتند

تلاطم های زندگی حکمتی از خداوند است

از خدا بخواهیم دلمان آرام باشد نه دریای دوروبرمان

خالق من بهشتی دارد نزدیک، زیبا و بزرگ

و دوزخی به گمانم کوچک و بعید

و در پـی دلیلی است کــــه ببخشد مـا را

«دکتر شریعتی»

خدا در لبخندي است که با نگاه مهربان تو جاني دوباره مي گيرد

خـــــــدا در دستي است کـه بـه يـاري مي گيري

خدا آن جـــاست

خــــــــدا را در کـوچـه پـس کـوچـه هاي درويشي

و دور از انـسان هـا جست و جــــــو مکن

خدا آن جا نيست

او در دلــهای ســاده و بـی آلایـش است

در لـبـخنـدي است کـه به لب یتیمی مي نشاني 

در نگاه پـرمهر مـادري است بـه فـرزنـدش

در نـگـاه عــــاشـقـانـه زنـــي اسـت بـه همسرش

 خدا همه جا هست

در قلب هاي پاك و حتي گنه كار

پـروردگـارا؛ مــــرا بـبـخـش

آنقدر که حسرت نداشته هايم را خورده ام

شاکر داشته هايم نبوده ام